قریب به اتفاق فقها، تعداد نجاسات را یازده (تحریر الوسیله، امام خمینی (ره)،ج 1،مسأله 1 ) و برخی دوازده مورد اعلام کرده اند، از جمله آنها که همه بالاتفاق آنرا ذکر کرده اند نجاسات کافر است (شرایع الاسلام، دارالاضواء ،محقق حلی؛ کتاب الطهاره، ج 1،ص 53)، کافر یعنی کسی که منکر خدا باشد و یا برای خداوند متعال شریک قائل باشد و یا اینکه رسالت حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله را قبول نداشته باشد و نیز به کسی کافر می گویند که ضروری دین یعنی، چیزی را مثل نماز و روزه که همه مسلمانان آن را جزء دین اسلام می دانند منکر شود. (رساله توضیح المسائل،مسئله 107،ص 30)
فقها در این زمینه به آیه شریفه «انما المشرکون نجس» (توبه 28) و روایات متعدد دیگری، از جمله این روایت که از امام صادق علیه السلام نقل شده است «من نصب دینا غیر دین المؤمنین (دین اسلام) فهو مشرک» (کتاب الطهاره، ابواب مقدمه عبادت، باب 2، ح 3، ص 30) استناد می کند.
و از فروعاتی که برای این مسئله ذکر کرده اند این است که تمام بدن کافر حتی مو و ناخن و رطوبت های او نجس است.
حال که روشن شد که چه کسانی در فقه اسلام و شیعه نجس می باشند. به کنکاش در آثار بهائیان می پدازیم تا از برخی عقاید آنها آگاه شویم، بهائیت فرقه ای است که توسط حسنعلی نوری معروف به بهاءالله به وجود آمده است. قبل از آن به وسیله علی محمد باب که به پیروی از اندیشه های شیخیه خود را رکن چهارم یا انسان کامل پنداشته بود، بابیت را به وجود آورده بود، وی در آغاز مدعی بود که باب امام زمان(عج) می باشد ولی در نهایت ادعای الوهیت نموده و اعلام نمود که بعدا کسی را به عنوان «من یضحصرالله» خواهد فرستاد. بعد از اعلام علی محمد، حسینعلی نوری مدعی شد که او همان کسی است که علی محمد باب وعده آمدن او را داده است. بعد از آن با ادعای نسخ دین اسلام، نغمه ایجاد دین تازه سر داد و به دین سازی روی آورد.
برخی از عقاید بهائیت از قرار زیر می باشد:
1- اعتقاد به الوهیت علی محمد باب و حسینعلی نوری

یکی از سخیف ترین و غیر معمول ترین اعتقادات بهائیت و بابیت اعتقاد به اله بودن باب و حسینعلی نوری است علی محمد باب ادعا کرده است که رفیع ترین مراتب حقیقت یعنی الوهیت در او حلول کرده آن هم حلولی مادی و جسمانی.
این اعتقاد بهائیت با مبانی تمام ادیان آسمانی ود تضاد می باشد زیرا در ادیان آسمانی الوهیت مختص حضرت حق، پروردگار و خالق جهان و جهانیان است و در این مقام هیچ کس و هیچ چیز با او شریک نیست.
2- اعتقاد به مقام نبوت علی محمد و میرزا حسینعلی
بهائیان می گویند: مقام قائم موعود به حکم برخی آیات قرآن کریم، مقام اصالت و نبوت است. (بهائی چه می گوید، جواد تهرانی،ج 2،ص 2)
اما شیعه می گوید: قائم موعود تابع قرآن مجید و شریعت خاتم الانبیاء محمد صلی الله علیه و آله و مقام او مقام خلافت و وصایت و امامت است نه اصالت و نبوت. (همان،ص 76)
3- اعتقاد به قائم موعود بودن علی محمد باب و میرزا حسینعلی
بهائیان می گویند: علی محمد باب و میرزا حسینعلی موعود دین اسلام هستند و جمیع انبیاء به آن اشارت داده اند و علامات آن در کتاب های آسمانی ثبت است.
اما شیعه می گوید: موعود دین اسلام یکی قیامت کبری است و دیگری ظهور بقیة الله ارواحنا له الفداء که در قرن سوم هجری در سر راه من متولد شد، نام مادرش نرجس می باشد.
4- اعتقاد به نسخ دین اسلام
بهائیان می گویند: مقام قائم موعود، مقام شارعیت است نه تابعیت (همان،ص 2)، نیز می گویند قائم در هنگام ظهورش حکم به نسخ دین اسلام می کند و بتشریع شریعت جدیدی غیر از اسلام می پردازد. (همان،ص 93)
اما شیعه می گوید: قائم موعود، تابع قرآن مجید و شریعت خاتم الانبیاء محمد _ صلی الله علیه و آله _ همان دین اسلام است و صاحب کتاب جدید و آوردنده شریعت جدیدی نیست. (همان،ص 76)
خلاصه آنکه بهائیان:
اولا: مدعب الوهیت باب و بهاء و منکر خاتمیت نبی مکرم اسلام هستند.
ثانیا: منکر احکام ضروری دین مثل نماز و روزه و ... بوده و آنها را منسوخ می دانند.
ثالثا: نه تنها منکر وجود نازنین حضرت بقیة الله الاعظم هستند بلکه دشمن او می باشند.
در نتیجه می توان گفت که علت نجاست آنان، کفر آنان می باشد و ادله ای که به نجاست کفار و مشرکین دلالت دارند، آنها را نیز در بر می گیرند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. بهائیت دین نیست، ابوتراب هدانی.
2. تاریخ جامع بهائیت، بهرام افراسیابی.
http://danesheejtehad.persianblog.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: